در پست‌های فشار قوی برای محدود نمودن جریان اتصال کوتاه تکفاز، ثابت نگهداشتن ولتاژ نقطه صفر و از همه مهمتر ایجاد نقطه صفر مصنوعی برای اتصال مثلث طرف ثانویه یا ثالثیه ترانسفورماتورهای قدرت از وسیله‌ای بنام ترانسفورماتور زمین باید استفاده شود.
ترانسفورماتورهای زمین به دو صورت زیر ساخته می‌شود:
ترانسفورماتور زمین با یک سیم پیچ زیگزاگ که نقطه نوترال آن به‌طور مستقیم و یا توسط یک امپدانس به زمین متصل می‌شود.
ترانسفورماتور زمین با دو سیم پیچ اولیه و ثانویه که سیم پیچ اولیه آن با اتصال زیگزاگ بوده و نقطه نوترال آن می‌تواند بطور مستقیم یا توسط یک امپدانس به‌زمین متصل شود. سیم‌پیچ ثانویه آن معمولاً دارای اتصال ستاره می‌باشد و با توان پیوسته مشخص جهت تغذیه کمکی در پست بکارمی‌رود. چنین ترانسفورماتوری را ترانسفورماتور زمین – کمکی (کمپکت) می‌نامند.
ترانسفورماتورهای زمین یا زمین – کمکی معمولاً در طرف ثانویه یا ثالثیه ترانسفورماتورهای قدرت نصب می‌گردند و ولتاژ اولیه آن 63، 33، 20 یا 11 کیلو ولت بوده و طرف ثانویه آن 400 ولت می‌باشد.
مهم‌ترین عواملی که باید در طراحی این ترانسفورماتورها در نظر گرفت امپدانس توالی صفر و زمان تحمل اتصال کوتاه می‌باشد.